20 Temmuz 2010 Salı

Güzelyalı



Bu sahildeki kum toz gibi, sanki unutulmuș güzel bir oda gibi. Tozlar birikmiș birikmiș büyümüș kum olmuș. Sanki zamanda çoğalmıș, bașka bir boyutta boyutu büyümüș gibi. Penceresi açık kalmıș bu odanın. Mavi perdeler rüzgarla, gölgeler güneșle dans ediyor utanmadan.  Örümcekler bildiklerimizden ama dünyanın tanımadıklarından. Burası olmuș insandan önce onlara mekan. Hayallere görünmez oldu tozdan anılar. Ama ben bilirim, geleceği yașayacak kumdaki güçlü kabuklular.